نشانه های آخرالدانشجویی!

و سرانجام پس از تحمل سختی ها امشب از راه رسید. یعنی حدود ساعت 21 پنج شنبه 19 مردادماه 1396. اتمام رساله و دفاع؟!!! به همین خیال واهی باشید ؛)

همه سمت های تازه ای در خانه یافتند. از پدربزرگ و مادربزرگ بگیر تا خاله و دایی و عمو! با ورود یک تازه وارد ببین چه چیزها که دگرگون نشد. در طول عمر دکترا که واقعا هم برای خودش عمری بود زندگیم به کل دگرگون شد و من تنهاتر از همیشه. این پرسش همیشگیم خواهد بود که آیا این مدرک ارزش چیزهای از دست رفته و سختی های راه رو داشت؟ فعلا که منفی است، ولی منتظر پاسخ من آینده هم خواهم بود.

به هر روی، این ورود رو هم به فال نیک میگیرم برای تولدی نو و آغاز فصل تازه ای از زندگی فرادانشجویی. البته نگین یه وقت کرم بودم و الان میخوام پروانه شم! فکر کنم همون تولد و تجربه یه دنیای تازه، بزرگتر، و شاید ترسناک تر استعاره بهتری است برای توصیف آغاز دوران پس از این!

برچسب‌ها: من آینده, تغییر

نوشته شده توسط دکتر میم در 21:20 |  لینک ثابت   •